Πολωνία: Η χώρα με το ατελείωτο πράσινο και την πυκνή βλάστηση.
Αφού προσγειωθήκαμε στο Κατοβίτσε και μπήκαμε στο mini bus που θα μας μετέφερε Κρακοβία, το πρώτο πράγμα που παρατηρήσαμε ήταν το τοπίο γύρω μας. Καθόλη τη διάρκεια της διαδρομής, τα ψηλά δέντρα, ακόμα και στην Εθνική οδό, αποτελούσαν ένα θέαμα μοναδικό και πρωτόγνωρο για εμένα, αφού δεν είχα φανταστεί στο ελάχιστο πως αυτή η χώρα θα ήταν τόσο μαγευτική, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια. Φτάνοντας στην Κρακοβία μετά από 1:30 ώρα περίπου και αφού τακτοποιηθήκαμε στο hostel βγήκαμε για μια βόλτα στους δρόμους της παλιάς πόλης. Αν και ο καιρός ήταν βροχερός, δε στάθηκε εμπόδιο στην περιπλάνησή μας.
Ημέρα 1η | Κρακοβία
Πρώτος μας σταθμός, το κέντρο της πόλης με τους πλακόστρωτους δρόμους, τα επιβλητικά κτίρια, την αγορά και τη Βασιλική της Παναγίας. Περπατήστε στα στενά, μπείτε στα μαγαζάκια και αγοράστε souvenirs για την επιστροφή στην πατρίδα, γευτείτε τα παραδοσιακά πιάτα: Πιερόγκι (ένα είδος γεμιστών ζυμαρικών με κρέας, τυρί, λαχανικά κ.ά.), καθώς και τις σούπες οι οποίες σερβίρονται μέσα σε καρβέλι ψωμιού. Η πιο δημοφιλής, την οποία δοκιμάσαμε και μπορείτε να δείτε στο παρακάτω vlog, είναι η Zurec (τσουρέκ), που περιέχει λουκάνικο, βραστό αυγό, μανιτάρια και κομμάτια από μπέικον.
Και η εξερεύνηση συνεχίζεται στο Κάστρο Βάβελ και συγκεκριμένα στη σπηλιά του δράκου. Μην παραλείψετε να κάνετε αυτή τη διαδρομή, όπου μπορείτε να θαυμάσετε τη θέα της πόλης από ψηλά και να δείτε την ομορφιά του Βιστούλα. Παιδευτήκαμε λίγο για να βρούμε την είσοδο της σπηλιάς αλλά τελικά τα καταφέραμε. Με μια πρώτη ματιά, θα έλεγε κανείς ότι είναι απλά μια σπηλιά, αλλά αν αναλογιστούμε τον θρύλο που θέλει να έμενε εκεί ένας δράκος, τότε αυτό και μόνο φαντάζει εκπληκτικό.
Βγαίνοντας θα αντικρίσετε το άγαλμα του Smok Wawelski να πετάει φωτιές και δεκάδες τουρίστες να απαθανατίζουν το θέαμα. Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να αναφέρω την παιδεία που έχουν οι οδηγοί στην Πολωνία, κάτι που μας ξάφνιασε θετικά. Ακόμα και ταξί, αστυνομία, τραμ (!) σταματούσαν για να περάσουν οι πεζοί. Μοναδική εμπειρία, αν αναλογιστεί κανείς τις συνθήκες που επικρατούν στους δρόμους της χώρας μας.
Ημέρα 2η | Άουσβιτς
Ξεκινήσαμε πρωί πρωί με λεωφορείο για την πόλη Οσβιέτσιμ και συγκεκριμένα το Άουσβιτς. Αφού τελειώσαμε την περιήγησή μας εκεί, στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στο Μπίρκεναου, το δεύτερο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Πολωνία. Μπαίνοντας στον χώρο, αρχικά συναντήσαμε την επιγραφή “Arbeit macht frei” (η εργασία απελευθερώνει), η ειρωνική αυτή φράση που είχαν αναρτήσει οι Γερμανοί, για να μην προκαλείτε πανικός στους κρατουμένους. Είναι μια μεγάλη έκταση με πολλά block (κτίρια), που κάποια από αυτά “φιλοξενούσαν” Εβραίους και άλλους κρατουμένους, άλλα ήταν ιατρεία και άλλα χώροι βασανιστηρίων. Πλέον, όλα έχουν μετατραπεί σε μουσείο, μέσα στο οποίο μπορείτε να δείτε προσωπικά αντικείμενά τους, όπως βαλίτσες, παπούτσια, βούρτσες, χτένες και πινέλα για το ξύρισμα, υπάρχει ακόμα και χώρος όπου φυλάσσονται τα μαλλιά τους.
Επόμενη στάση το Μπίρκεναου, ακόμα πιο μεγάλο από το προηγούμενο, αχανές θα έλεγε κανείς. Το στρατόπεδο αυτό διαθέτει κυρίως χώρους με κρεβάτια και τουαλέτες, για την υποτιθέμενη κάλυψη των αναγκών των ανθρώπων που στεγάζονταν εκεί. Επίσης θα δείτε ερείπια από κρεματόρια και θαλάμους αερίων, αγχόνες και οποιοδήποτε μέσο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την εξόντωσή τους. Η ημέρα της επίσκεψής μας ήταν μουντή και σκεπτόμενοι τα θλιβερά γεγονότα που διαδραματίστηκαν στους χώρους αυτούς, έδινε μια αίσθηση απόλυτης ταύτισης με το σκηνικό.
Ημέρα 3η | Κατοβίτσε
Τελευταίος μας σταθμός για αυτό το ταξίδι, το Κατοβίτσε. Με τρένο από το Οσβιέτσιμ, φτάσαμε στην πόλη του Κατοβίτσε μέσα σε μια ώρα, διασχίζοντας μια διαδρομή με δέντρα και ατελείωτο πράσινο. Ότι πρέπει για να χαλαρώσουμε από ένα κουραστικό πρόγραμμα και να κλείσει η μέρα μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αν και φαινομενικά είναι μια πόλη χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον, σίγουρα κάποιες επιλογές της μας έμειναν αξέχαστες. Η βόλτα στην κοιλάδα με τις τρεις λίμνες, ή αλλιώς The valley of three ponds, είναι μια από αυτές. Εκεί νοικιάσαμε ένα chill boat, το οποίο είναι ένα μικρό μηχανοκίνητο σκαφάκι για να κάνουμε τη βόλτα μας στη λίμνη. Εναλλακτικά μπορείτε να νοικιάσετε κανό ή ποδήλατο θαλάσσης. Ο κυριούλης που τα έχει, δεν γνωρίζει Αγγλικά, αλλά με καλή θέληση, μπορέσαμε να συνεννοηθούμε και ας μην ξέραμε τη γλώσσα.
Ένας χώρος τεράστιος, με δύο μικρές και μία μεγαλύτερη λίμνη και γύρω γύρω πράσινο, αποτελούν μοναδικό τοπίο για ξεκούραση, χαλαρή βολτούλα και φυσικά βαρκάδα. Ένας προορισμός μόλις ένα τέταρτο μακριά από την φασαρία της πόλης.
Το πάρκο Κοζιούσκι (Kosciuszki), ήταν ακόμα ένα κοντινό μέρος για απόδραση από το κέντρο της πόλης. Διασχίζοντας την περιοχή πάνω από το σταθμό των τρένων, σε μια πλούσια, σχετικά, γειτονιά με ωραία σπίτια και περιποιημένες αυλές, συναντήσαμε δύο εκκλησίες εκπληκτικής αρχιτεκτονικής, τον καθεδρικό ναό του Βασιλιά Χριστού, που αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους ναούς που υπάρχουν στην Πολωνία ως σήμερα, αλλά και την εκκλησία του Αποστόλου Πέτρου και Παύλου.
Συνεχίζοντας το περπάτημα, μέσα σε λίγα λεπτά φτάσαμε στο πάρκο. Από την είσοδο που εμείς μπήκαμε, το πρώτο που είδαμε ήταν το Parachute Tower, δηλαδή ο πύργος όπου έκαναν εκπαιδευτικές πτώσεις με αλεξίπτωτα. Ακολουθήσαμε το μονοπάτι και οδηγηθήκαμε στην εκκλησία του Αρχάγγελου Μιχαήλ, την ωραιότερη, κατά την άποψή μου, από όσες είδαμε. Χτισμένη μέσα και έξω με ξύλο, περιτριγυρισμένη με δέντρα, κρυμμένη θα έλεγε κανείς και προστατευμένη από την βοή της πόλης.
Και κάπου εκεί, κατηφορίζοντας από το πάρκο, πήγαμε στο hostel που διαμέναμε και αφού κάναμε check out, πήραμε τα backpacks και κάναμε μια τελευταία βόλτα στο κέντρο για να αποτυπώσουμε όσες περισσότερες εικόνες μπορούμε και να τις φέρουμε πίσω στην Ελλάδα. Φυσικά, η τεχνολογία μας “κρέμασε” και δεν έχουμε το υλικό που υπολογίζαμε, αλλά γεμίσαμε το μέσα μας με εικόνες αξέχαστες. Κάναμε μια εξόρμηση στο εμπορικό της περιοχής (όχι, εμείς δεν θέλαμε να ψωνίσουμε :P), απλά έτυχε οι τιμές στα μαγαζιά να είναι πολύ οικονομικές. Tηρώντας την παροιμία που λέει νηστικό αρκούδι δε χορεύει, σταματήσαμε σε ένα εστιατόριο και απολαύσαμε μια χορταστική πίτσα για να ανταπεξέλθουμε στο ταξίδι της επιστροφής.
Επιστρέψαμε στην πατρίδα με το μυαλό μας γεμάτο αναμνήσεις που αποκομίσαμε στις τρεις παραπάνω πόλεις της Πολωνίας και την καρδιά μας να κάνει σχέδια για τον αμέσως επόμενο προορισμό.
